از پایگاه «۵۱۲» آمریکا در صحرای نقب چه می دانیم؟
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۰۱۲۲۴
وبگاه آمریکایی اینترسپت از تاسیس پایگاه نظامی محرمانه آمریکا در جنوب اراضی اشغالی فلسطین پرده برداشت.
به گزارش مشرق، وبگاه آمریکایی اینترسپت تاسیس پایگاه نظامی محرمانه آمریکا در کوه «هار کرینِ» صحرای نقب واقع در جنوب اراضی اشغالی فلسطین را فاش کرد.
این وبگاه در گزارشی اعلام کرد که اسناد دولتی آمریکا در رابطه با ساخت این پایگاه، اشارات کمسابقهای نسبت به حضور نظامی آمریکا در نزدیکی نوار غزه دارند؛ با این توضیح که کوه هار کرین نزدیک به ۳۲ کیلومتر از مرزهای غزه فاصله دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تنها موضع سری در جهان!
بر اساس این گزارش، اگر چه رییس جمهور آمریکا و کاخ سفید پافشاری میکنند که در بحبوحه جنگ اسراییل با حماس هیچ طرحی برای اعزام نیروهای آمریکایی به اراضی اشغالی ندارند، حضور نظامی محرمانه آمریکا در اراضی اشغالی در عمل محقق شده است. قراردادهای دولتی و اسناد بودجهای نشانگر آن است که حضور نظامی آمریکا در اراضی اشغالی آشکارا در حال افزایش است.
بر اساس این گزارش، ۲ ماه پیش از عملیات حماس علیه رژیم صهیونیستی، پنتاگون قراردادی به ارزش میلیونها دلار را جهت ساخت تاسیسات برای نظامیان آمریکایی در این پایگاه ارایه داده است. این پایگاه، «موضع ۵۱۲» نامگذاری شده و شامل تاسیسات راداری است که حملات موشکی به اراضی اشغالی را رصد میکند.
طبق این گزارش رادارهای موضع ۵۱۲ موشکهایی را که حماس در هفتم اکتبر به سوی اراضی اشغالی پرتاب کردند، رصد نکردهاند، زیرا روی ایران، در فاصله ۱۱۲۷ کیلومتری از خود تمرکز دارند.
بر اساس گزارش اینترسپت پنتاگون تمام تلاش خود را برای پنهاننمودن ماهیت واقعی این موضع که ارزشی به میزان ۳۵.۸ میلیون دلار دارد، به خرج داده است. پنتاگون در برخی اسناد تصریح کرده که این موضع تنها پروژه محرمانه در تمام جهان است و در برخی اسناد دیگر آن را تاسیساتی برای حمایت از زندگی توصیف کرده است. همچنین ارتش آمریکا از سازههایی شبیه به پادگانهای نظامی سخن میگوید.
عدمشفافیت و ابهام الگووار برای پنهانکاری
این گزارش تاکید کرده که این ابهام، الگویی برای پایگاههای نظامی آمریکاست که پنتاگون قصد پنهانکردن آنها را دارد. پیشتر گفته شده بود که موضع ۵۱۲، یک موضع امنیتی مشترک است. این نامگذاری با هدف اعطای یک موجودیت کمهزینه با کمترین ردپای ممکن است. این در حالی است که این پایگاه با پایگاههایی که میتواند نزدیک به ۱۰۰۰ سرباز را در خود جای بدهد، تطابق دارد.
بر اساس این گزارش، پل پیلار تحلیلگر ارشد پیشین «مرکز مبارزه با تروریسم» سازمان سیا گفته است که اطلاعات دقیقی درباره این پایگاه ندارد، اما شاید برای پشتیبانی از عملیاتها در برخی اماکن دیگر در خاورمیانه استفاده شود؛ چرا که هرگونه اذعانی به انجام این عملیاتها از سوی اسراییل یا وجود هرگونه همکاری با این رژیم در این عملیاتها، دردسرساز خواهد بود و امکان دارد که واکنشهای منفیای فراتر از خودِ این عملیات را در پی داشته باشد.
اذعان کمسابقه به حضور نظامی در سال ۲۰۱۷
این گزارش اشاره میکند که اذعان کمسابقه به حضور نظامی آمریکا در اراضی اشغالی برای نخستین بار در سال ۲۰۱۷ انجام شده است. در این سال آمریکا و رژیم صهیونیستی یک موضع نظامی را افتتاح کردند. رادیو صدای آمریکا که از سوی دولت آمریکا تامین مالی میشود این موضع را نخستین پایگاه نظامی آمریکا در اراضی رژیم صهیونیستی و اتفاقی تاریخی دانست. ژنرال «تسویکا هایموویچ» از فرماندهان نیروی هوایی رژیم صهیونیستی در توصیف این پایگاه گفته است: ما برای نخستین بار یک پایگاه آمریکایی را در اسراییل تاسیس کردیم.
اما یک روز بعد، ارتش آمریکا، آمریکاییبودن این پایگاه را رد کرد و پافشاری کرد که این تاسیسات تنها «تاسیسات زندگی» نیروهای آمریکایی است که در یک پایگاه اسراییلی خدمت میکنند.
پایگاهی برای رویارویی با ایران
پایگاه ۵۱۲ برای برخورد با تهدید اسراییل از سوی گروههای مسلح فلسطینی ساخته نشده است، بلکه برای تعامل با تهدیدی ساخته شده که موشکهای میانبرد ایران برای اسراییل ایجاد میکنند.
اینترسپت نوشت که تمرکز شدید روی ایران، در واکنش دولت آمریکا به عملیات حماس نیز تداوم دارد. پنتاگون حضور خود را در خاورمیانه بسیار افزایش داده است. آمریکا تعداد جنگندههای خود را در منطقه افزایش داده است و دو ناوشکن را در برابر سواحل اسراییل مستقر کرده است.
وبگاه آمریکایی اینترسپت به نقل از «دیوید واین» استاد انسانشناسی یکی از دانشگاههای آمریکا تصریح کرد: به نظر من محرمانهبودن این پایگاه میراث دورهای است که دولتهای آمریکا تلاش داشتند توجیهی مبنی بر عدم جانبداری از اسراییل در درگیری میان اسراییل و فلسطینیان و درگیری میان اسراییل و کشورهای عربی را ارایه کنند. اعلام تاسیس این پایگاه نظامی آمریکا در اسراییل طی سالهای گذشته، احتمالاً این ظاهرسازی را از بین میبرد و نمایانگر تمایل به اعلام حمایت آشکار از اسراییل خواهد بود.
منبع: مهرمنبع: مشرق
کلیدواژه: تحلیل روز طوفان الاقصی قیمت طوفان الاقصی سازمان سیا اسرائیل کاخ سفید پنتاگون فلسطینیان دولت آمریکا خاورمیانه ارتش آمریکا ایالات متحده امریکا رژیم صهیونیستی فلسطین حماس غزه ایران عملیات طوفان الاقصی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت آمریکا در اراضی نظامی آمریکا رژیم صهیونیستی اراضی اشغالی پایگاه نظامی حضور نظامی بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۰۱۲۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا نفوذ روسیه در قفقاز جنوبی کاهش یافته است؟
به گزارش خبرآنلاین عرب نیوز در تحلیلی نوشت: آیا قفقاز جنوبی به خاورمیانه جدیدی تبدیل شده است یا به میدان بازی ثانویهای برای منافع ژئوپلیتیک خاورمیانه تبدیل شده است؟ تحلیلگران اغلب از پرونده سوریه برای پیوند هر دو منطقه استفاده می کنند. ما در هر دو موضوع همان بازیکنان را مشاهده میکنیم: ترکیه، روسیه، ایران و در پس زمینه، اروپاییها و ایالات متحده. با این حال، آنچه که به عنوان «خاورمیانه جدید» توصیف میشود، رابطه جدید شکل گرفته بین روسیه و ترکیه است.
پس از بحران قره باغ و پیامدهای جنگ اوکراین، یک تغییر ژئوپلیتیکی بزرگ رخ داده است. ارمنستان، آذربایجان و گرجستان اکنون حضور جهانی قویتری دارند و به طور فعال به دنبال تغییر استراتژیهای سیاست خارجی خود از نفوذ روسیه هستند. آذربایجان روابط خود را با ترکیه، اسرائیل و اتحادیه اروپا تقویت کرده و ارمنستان که از حمایت روسیه ناامید شده است، به وضوح تعامل خود را با اتحادیه اروپا و به ویژه فرانسه گسترش داده است. همچنین، ارمنستان به دنبال گسترش روابط نظامی با هند است. گرجستان نیز با آشفتگی داخلی مواجه است و به دنبال تقویت روابط خود با ایالات متحده، چین و اتحادیه اروپا است.
بسیاری از تحلیلگران معتقد هستند که در دوران پس از جنگ اوکراین، نفوذ روسیه در این منطقه کاهش داشته است و ترکیه، کشوری است که بیشترین سود، به ویژه از طریق اتحاد با آذربایجان، را از وضعیت فعلی این منطقه برده است.
با این حال، آیا این وضعیت برای مدت طولانی تداوم خواهد داشت؟ آیا ارتش روسیه آنقدر بر جبهه اوکراین متمرکز است که در این منطقه حیاتی برای مسکو زمین بیشتری را از دست دهد؟ اگر این فرضیه درست باشد، اثرات این مهم به سایر کشورها و مناطق تحت نفوذ روسیه مانند آسیای مرکزی گسترش خواهد یافت.
به نظر میرسد این فرضیه درست نباشد. اگر وضعیت فعلی این منطقه با اتفاقات سال ۲۰۰۸ گرجستان مقایسه بشود، مشاهده میشود که روسیه به راحتی شکست نخواهد خورد. با وجود اینکه مسکو قادر به حفظ منافع خود در آنجا بود، ارتش را به آن منطقه گسیل کرد. روسیه نیروی غالب در این منطقه است. این کشور به عنوان دومین قدرت نظامی جهانی رتبه بندی شده است و مجموعه گستردهای از داراییهای نظامی خود از جمله بزرگترین نیروی تانک و یکی از بزرگترین زرادخانه های هستهای را حفظ کرده است. بر اساس بررسیهای نظامی، مسکو با بیش از ۱.۳۲ میلیون پرسنل نظامی فعال و طیف گستردهای از قابلیت های از زمین به هوا به دریا حضور قابل توجهی در صحنه جهانی دارد.
از سوی دیگر، ترکیه هشتمین ارتش قدرتمند جهان را دارد اما ارتش این کشور به خوبی مدرن شده و گسترش قابل توجهی داشته است. با تمرکز بر پیشرفتهای تکنولوژیکی و اعتماد به نفس، نیروهای مسلح ترکیه با داشتن مجموعه ای متنوع و پیچیده از سخت افزار نظامی و یک صنعت دفاعی قوی به یک بازیگر کلیدی در ناتو و فراتر از آن تبدیل شده اند.
روسیه هنگام تمرکز بر قفقاز، حضور نظامی استراتژیک خود را به ویژه در مناطق آبخازیا و اوسیتیا جنوبی حفظ میکند. در آبخازیا، پایگاه نظامی هفتم روسیه میزبان حدود ۴۵۰۰ پرسنل است، در حالی که پایگاه نظامی گارد چهارم اوسیتیا جنوبی میزبان حدود ۳۵۰۰ پرسنل است. علاوه بر این، روسیه دارای پایگاه نظامی ۱۰۲ در گیومری ارمنستان و پایگاه هوایی ۳۶۲۴ در فرودگاه Erebuni در نزدیکی ایروان است که تعداد پرسنل آن از ۳۲۱۴ تا ۵۰۰۰ نفر تخمین زده شده است. این پایگاهها نقش مهمی در نفوذ روسیه دارند. در همین حال، ترکیه هیچ پایگاه نظامی رسمی در منطقه قفقاز ندارد. با این حال، این کشور همکاری نظامی نزدیک با آذربایجان، از جمله تمرینات نظامی مشترک و توافقنامه های دفاعی را حفظ میکند. این مشارکت به ویژه در طول درگیری قره باغ آشکار بود، جایی که حمایت ترکیه نقش مهمی در پیروزی باکو در درگیریهای پیش از سپتامبر ۲۰۲۳ ایفا کرد، زمانی که کنترل کامل منطقه مورد مناقشه با ارمنستان را به دست آورد. حضور نظامی ترکیه در منطقه بیشتر به اتحاد و حمایت استراتژیک مربوط می شود تا پایگاه های فیزیکی.
از بسیاری جهات، ما امروز در یک مقیاس بزرگتری از عواقب جنگ گرجستان در سال ۲۰۰۸ زندگی میکنیم .این یک پیچ و تاب جالب است زیرا ترکیه برای روسیه همان استراتژی روسیه را برای ایالات متحده در میادین مختلفی چون سوریه و آفریقا اعمال میکند. هر دو کشور به دنبال جلوگیری از درگیریهای مستقیم هستند و یک روش عملیاتی پیدا کرده اند که مقابله غیرمستقیم را با همکاری در عرصههای دیگر ترکیب میکند. ما باید به یاد داشته باشیم که این منطقه از لحاظ تاریخی یک میدان نبرد برای قدرت های امپراتوری، از جمله امپراتوری عثمانی، ایران و روسیه بوده است. به همین دلیل است که با گسترش احتمالی جنگ در اوکراین، مقایسه وضعیت قفقاز جنوبی با خاورمیانه مناسب نیست. در عوض، ما باید جنگ روسیه و ترکیه در قرن نوزدهم را به یاد داشته باشیم. این جنگ در قفقاز انجام شد. یک چیز روشن است: نفوذ روسیه در یک چشم بر هم زدن کاهش نخواهد یافت، به ویژه که مسکو با افزایش چشمگیر ظرفیت نظامی صنعتی خود اکنون اقتصاد جنگی دارد.
۳۱۱۳۱۱
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902311